ΑΙΓΙΑΛΟΣ - αγκαλιάΖΟΥΜΕ τα Μέθανα
Προς τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ
Προς Τον ΔΗΜΟ Τροιζηνίας –Δημοτική Ενότητα Μεθάνων
Την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου -Τμήμα Αιγιαλού
Την ΚΣΤ Εφορία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων
Την Πολεοδομία Πειραιώς
Την Διεύθυνση Υγιεινής και
κάθε άλλη αρμόδια Αρχή
Κατά την 10ετία του ’80 της «Ανάπτυξης και Αξιοποίησης » της Χώρας , της αχαλίνωτης τσιμεντοποίησης των πάντων , θύμα της αξιο-ποίησης της παραλίας , έπεσε και η αξιολάτρευτη πλαζ ΝΗΣΑΚΙ.
Στα πλαίσια του εξωραϊσμού της ανεγέρθηκε το «τουριστικό περίπτερο –αναψυκτήριο στην βραχώδη ακτή του ΝΗΣΑΚΙΟΥ και παραδίπλα τα αποδυτήρια : Εκεί , που σκάει το κύμα : Δηλαδή , στον Αιγιαλό.
Σύμφωνα με τον Ν. 971/01: «O Aιγιαλός είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της».
Οι Ρωμαίοι θεσμοθέτησαν διατάξεις προστατευτικές του Αιγιαλού και τον θεώρησαν από τα πράγματα που εξυπηρετούν την κοινή χρήση (in usu publico), δίδοντας από τότε και τον επιστημονικό ορισμό του Αιγιαλού: «μέχρις ού το χειμέριον έξεισι κύμα».
Κατά το Βυζαντινορωμαϊκό Δίκαιο, ο Αιγιαλός ανήκει στα κοινής χρήσης πράγματα (Domaine Publice De J’ Etat).
Το Ελληνικό Δίκαιο, ακολουθώντας την άποψη του Βυζαντι-νορωμαϊκού , για πρώτη φορά με νόμο του 1937 όρισε ότι ο Αιγιαλός ανήκει στην Δημόσια Κτήση ή την Επικράτεια, δηλαδή στα κοινής χρήσεως πράγματα.
Με τον Ν.2344/1940 καθορίζεται η θέση, η προστασία, η αξιοποίηση του αιγιαλού, χωρίς όμως αξιόλογη προστατευτι-κότητα της κοινής ωφέλειας, έναντι της ολοένα αυξανόμενης υπερεκμετάλλευσης στα πλαίσια της «αξιοποίησης».
Ο Ν.2071/01 ακολουθεί τον αρχικό ορισμό: «Αιγιαλός είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της».
Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού, η κυριότητα του αιγιαλού ανήκει στο Δημόσιο το οποίο τον προστατεύει και τον διαχειρίζεται, ενώ προβλεπόμενος προορισμός του αιγιαλού είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς αυτόν. Κατ’ εξαίρεση και μόνον μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κοινωφελείς περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς σκοπούς και για εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος.
Ο καθορισμός των ορίων του Αιγιαλού γίνεται από Επιτροπή αποτε-λούμενη από τον Προϊστάμενο της Κτηματικής Υπηρεσίας, τοπογράφο ή πολιτικό μηχανικό της Κτηματικής Υπηρεσίας ή της ΤΥΔΚ, τον Λιμε-νάρχη, διευθυντή Διεύθυνσης Πολεοδομίας, τον διευθυντή Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της ΓΓ της Περιφέρειας.
Η Επιτροπή χαράσσει την οριογραμμή του Αιγιαλού, με τη διαδικασία που ορίζει ο Νόμος.
Ηδη, με την υπ’ αριθ 2995/2-9-1994 Απόφαση του Νομάρχη Πειραιά
(ΦΕΚ 1008/29-9-94) , καθορίστηκε αρμοδίως ο Αιγιαλός του ΔΗΜΟΥ Μεθάνων (ήδη Δημοτικής Ενότητας Μεθάνων του ΔΗΜΟΥ Τροιζηνίας)
και στην θέση ΜΑΡΙΝΑ –ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ ΜΕΘΑΝΩΝ.
Όπως φαίνεται στο από Απρίλιος 1994 συνοδευτικό της προαναφερό-μενης Πράξης τοπογραφικό διάγραμμα ΑΠΟΤΥΠΩΣΗΣ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ της Τεχνικής Εταιρείας ΛΑΜΚΟ ΟΕ, (σχετ 1) ΕΠΙ του Αιγιαλού υφίστανται τα ετοιμόρροπα ημικατεστραμμένα, και επι-κίνδυνα για την δημόσια υγεία κτίσματα, ιδιοκτησίας Ελληνικών Τουριστικών Ακινήτων .
Τα κτίσματα αυτά - όπως ευκρινώς φαίνεται στο διάγραμμα - τα επί του Αιγιαλού ευρισκόμενα αποτελούνται από ένα τμήμα του πάλαι ποτέ «αναψυκτηρίου»- τουριστικού περιπτέρου ή όπως αλλιώς ονομάσθηκε κατά καιρούς , και μία σειρά αποδυτηρίων , μήκους 70 και πλέον μέτρων και πλάτους περίπου 8 μέτρων , που καταλαμβάνουν περίπου το 1/5 του Αιγιαλού και της Παραλίας, στο πλέον δημοφιλές –σήμα κατατεθέν των Μεθάνων ΝΗΣΑΚΙ - ιστορικό, κεντρικό και προσιτό σε κάθε ηλικία σημείο .
Όπως ευκρινώς επίσης φαίνεται στις επισυναπτόμενες στο παρόν φωτογραφίες ,(σχετ. 2) τα κτίσματα αυτά , τα κατασκευασθέντα από μπετόν και εξαρχής με τρόπο εντελώς αταίριαστο στην φύση των αναγκών και το περιβάλλον κατά την δεκαετία του 1980, χωρίς ίχνος αισθητικής , ήδη σήμερα , αποτελούν πολλαπλώς πηγή μόλυνσης (από άποψη υγιεινής, - έχουν καταντήσει σκουπιδότοπος - από άποψη αισθητικής και περιβάλλοντος , από άποψη πολιτιστική και ιστορική –μη ξεχνούμε ότι και ολόκληρη η νησίδα (ΝΗΣΑΚΙ) ανήκει στην κηρυχθείσα Α’ Αρχαιολογική Ζώνη .
Πολλές φορές ζητήθηκε η κατεδάφισή τους από τους Δημότες Μεθάνων , αλλά ο μέχρι το 2010 υφιστάμενος ΔΗΜΟΣ Μεθάνων , αντιπαρήρχετο το ζήτημα με την αιτιολογία ότι δεν ανήκουν στην δικαιοδοσία του αλλά στα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα .
Ηδη σήμερα, εν έτει 2011 , η κατάσταση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί απλώς και κυριολεκτικώς ΑΘΛΙΑ.
Παρακαλούμε όλες τις αρμόδιες Αρχές , να επιληφθούν άμεσα για την απελευθέρωση του Αιγιαλού και της παραλίας Μεθάνων από αυτά τα κατασκευάσματα , τα οποία :
Βρίσκονται σε μία από τις πιο ειδυλλιακές περιοχές της Λουτρόπολης , χώρο περιπάτου και ανεμελιάς (ό,τι τέλος πάντων μας έχει απομείνει αλώβητο από την οικονομική κρίση)
Το ύψος τους είναι τέτοιο που απαγορεύει το βλέμμα του περιπατητή στην ανεμπόδιστη θέα της θάλασσας και παραλίας , της Ανατολής του ήλιου, του άγριας ομορφιάς κύματος του Μαϊστρου, καθώς τα κτίσματα αυτά παρεμβάλλονται μεταξύ του δρόμου περιπάτου και της παραλίας .
Η κατασκευή τους από μπετόν παραπέμπει σε φρούριο , από καιρό ήδη βομβαρδισμένο.
Η πρόχειρη φραγή του από σιδερόβεργες θυμίζει φυλακή, ενώ από τα κενά διαστήματα των σίδερων , εισχωρούν όλα τα σκουπίδια που φέρνει το κύμα καθώς και αυτά που ρίχνουν διερχόμενοι , χωρίς την δυνατότητα καθαρισμού τους , λόγω ακριβώς της φραγής τους . Ετσι λοιπόν , αποτελούν τις ιδανικότερες συνθήκες για την ανάπτυξη και πολλαπλασιασμό ποντικιών και άλλων ευγενών ζωυφίων (!).
Εάν θελήσει κάποιο παιδί να παίξει κρυφτό ή να πιάσει την μπάλα που εύκολα μπορεί να εισέλθει, δεν είναι βέβαιο ότι δεν θα κινδυνεύσει η σωματική του ακεραιότητα .
Και ενώ υπάρχει τέτοια επαγρύπνιση εκ μέρους των αρμοδίων Υπηρεσιών στο να μη γίνει η παραμικρή εργασία στα Μέθανα χωρίς τον έλεγχο και την άδεια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας , εν τούτοις σ’ ό,τι αφορά στα «αποδυτήρια», επί σειράν ετών τηρείται τέτοια σιγή , και απραξία , σαν αυτά, να μην υπάρχουν .
Και ασφαλώς δεν πρέπει να υπάρχουν !!!
Διότι πλέον της περιβαλλοντικής και αισθητικής ρύπανσης που αναμ-φισβήτητα αποτελούν , ουδεμία ανάγκη εξυπηρετούν , ουδεμία λειτουργι-κότητα επιτελούν , έτσι ώστε δεν πληρούται η νόμιμη προϋπόθεση της κατ’ εξαίρεση κατάληψης του Αιγιαλού , δηλ. η χρήση του για κοινω-φελείς, περιβαλλοντικούς, και πολιτιστικούς σκοπούς ή για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος .
Αντιθέτως, η ύπαρξή τους , βλάβη προξενεί στο δημόσιο συμφέρον , αφού είναι άκρως δυσφημιστική για τον τουρισμό των Μεθάνων , και αντίθετη με όσες προσπάθειες καταβάλλουν οι επιχειρηματίες της Λουτρόπολης μέσα σε μια τόσων δύσκολων οικονομικών συνθηκών εποχή και με ολοένα συρρικνούμενη θερινή περίοδο, για την ανάδειξη του τόπου ως δημοφιλούς προορισμού και την προσέλκυση επισκεπτών .
Επειδή ως δημότες αυτής της Λουτρόπολης των Μεθάνων , έχουμε το δικαίωμα που απορρέει από την προσωπικότητά μας για την απελευθέρωση και απόλαυση του κοινής χρήσεως αγαθού –Αιγιαλού στη θέση ΝΗΣΑΚΙ
Για όλους τους προαναφερόμενους λόγους
και με την επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματός μας
Παρακαλούμε
για τις ενέργειές σας , προς τον σκοπό της άμεσης κατεδάφισης των αναφερομένων κτισμάτων –αποδυτηρίων , που αποτελούν ντροπή για τον πολιτισμό .
ΥΓ: Μην ισχυριστείτε ότι δεν υπάρχουν πιστώσεις :
Προσφερόμενοι εθελοντικά στις εργασίες κατεδάφισης, αναμένουμε οδηγίες!
Μέθανα 9-8-2011
Οι «ΑγκαλιάΖΟΥΜΕ τα Μέθανα»
Ειρήνη Βλάχου
